علی بن عباس اهوازیعلی بن عباس مجوسی (علی بن عباس اهوازی) یکی از پزشکان پرآوازه ایرانی متولد شهر اهواز بود که ابتدا آیین زرتشتی داشت. ۱ - معرفی اجمالیوی از بزرگ‌ترین پزشکان دولت بویه بود. او را پس از رازی، بزگترین پزشک دوران اسلامی می‌دانند و چون آیین زرتشتی داشت، او را مجوسی نامیده‌اند. وی در سده چهارم هجری می‌زیست و پزشک عضدالدوله، فرمانروای آل بویه بود، با این حال، در بیمارستان عضدی که بسیاری از پزشکان در آن جا منصب داشتند، او را منصبی نبود. وی پزشکی را نزد ابوماهر فارسی ، (موسی بن سیار) آموخت و پس از ابوماهر، به مطالعه کتاب‌های پیشینیان پرداخت. او نویسنده کتاب « کامل الصناعة المعروف بالملکی » بوده و گویا آن را برای عضدالدوله دیلمی تالیف کرده است. این کتاب که چند سالی در کشورهای اروپایی تدریس شد، در ردیف کتاب‌های « الحاوی » و « قانون » است. وی در این کتاب ابتدا آراء حکمای پیشین از قبیل جالینوس ، بقراط و رازی را بررسی و نقد کرده و سپس عقاید خویش را بیان می‌کند. پس از آنکه کتاب قانون نوشته شد کتاب او را کنار گذاشتند و قانون جای او را گرفت. وی احتمالا به سیستم مویرگ‌های بدن پی برده است. همچنین او اولین کسی است که دریافته تولد نوزاد از رحم به خودی خود نیست، بلکه با انقباض ماهیچه‌های رحم صورت می‌گیرد. از تاریخ درگذشت و شرح حال وی، اطلاع کافی در دست نیست، همین قدر می‌دانیم که تا سال ۳۸۳ ق زنده بوده است. [۱]
فرشاد، مهدی؛ «تاریخ علم در ایران»، ج۲، ص۶۹۰ - ۶۹۲.
۲ - پانویس
۳ - منبعنرم افزار جامع طب، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی(نور) |